List otwarty w sprawie otwarcia Międzynarodowego Centrum Spotkań Brunona Schulza

 

(publikacja w 111 rocznicę urodzin poety, 12 lipca 2003)

 

Bruno Schulz, tłumaczony na ponad 26 języków, cieszący się ogromnym uznaniem polsko-żydowski malarz i pisarz, w galicyjskim miasteczku Drohobycz, w czasie niemieckiej okupacji, w latach 1941/42, w zamian za obietnicę zachowania życia, malował na ścianach willi zajmowanej przez dowódcę SS, Feliksa Landaua, freski dla jego dzieci.

Odkrycie owych fresków w lutym 2001 przez twórcę filmowego, Benjamina Geisslera, oraz rozpoczęta w maju tego samego roku międzynarodowa awantura wokół wywiezienia części kompozycji malowideł ściennych przez przedstawicieli miejsca pamięci Holocaustu Yad Vashem do Izraela, spowodowały wzrost zainteresowania tym genialnym grafikiem i pisarzem na całym świecie. Będący tragiczną ofiarą holocaustu, mówiący i piszący po polsku Bruno Schulz, należy z pewnością do grona najznamienitszych poetów 20 stulecia.

Twórczość Brunona Schulza stanowi część dorobku kulturalnego Europy Środkowo-Wschodniej, regionu o niezwykle burzliwej i dramatycznej historii.

Dla nas Schulz jest postacią symboliczną, łączącą w sobie tak charakterystyczną, dla obszaru, z którego się wywodzi, wielokulturowość i wielojęzyczność, z koszmarem zagłady Żydów. Jego tragiczna historia, jak również i dzieło, potrzebują dziś upamiętnienia. Jednak nie tylko. Mogą one stanowić pewną szansę na przyszłość: dzieło Schulza, tak jak i cały dorobek kulturalny regionu, pielęgnowane, prezentowane rzeczowo i z wyczuciem, mogą odegrać istotną rolę w jednoczeniu narodów i łagodzeniu konfliktów.

Stąd też pomysł odkrywcy fresków, powołania (utworzenia) międzynarodowego centrum badań nad dziełem Brunona Schulza oraz skomplikowaną histrorią tego obszaru Europy.

Centrum powinno z jednej strony być punktem wyjściowym dla interdyscyplinarnych badań dokonywanych przez historyków, badaczy literatury, artystów, psychoanalityków, politologów, a z drugiej stać się miejscem spotkań niezwykłych osobowości reprezentujących różne narodowości. W tej pracy należy zwrócić szczególną uwagę na przezwyciężanie stereotypów oraz umiejętność poszukiwania wspólnej przyszłości.

Historycznie ważny trójkąt miast Drohobycz - Borysław - Truskawiec od maja 2004 roku będzie oddalony zaledwie 70 km od granicy zewnętrznej Unii Europejskiej, na północno-wschodnich krańcach Karpatów, na galicyjskim terytorium roponośnym Ukrainy.

Przed II wojną światową Drohobycz był jednym z najważniejszych centrów kultury żydowskiej w Europie Wschodniej. W tym małym miasteczku austro-węgierskiej Galicji, w roku 1892 urodził się Bruno Schulz. Myślał i pisał po polsku. Odrzucał wszelkie propozycje opuszczenia Drohobycza, ponieważ czuł, że w żadnym innym miejscu nie byłby równie twórczy. W roku 1939 społeczeństwo Drohobycza liczyło 36.000 mieszkańców, z czego 17.000 deklarowało się wyznawcami judaizmu. Większość Żydów zginęła w obozie zagłady w Bełżcu i w lesie koło Bronicy. Do roku 1944 przeżyło zaledwie 400 Żydów z Drohobycza.

Drohobycz promieniuje jeszcze dziś tym subtelnym i delikatnym pięknem, które obserwujemy w rysunkach i opowiadaniach Schulza. Samo miasto i okolica roją się od pomników przeszłości. Z tych okolic pochodzili wybitny poeta ukraiński, Iwan Franko, znakomity malarz pochodzenia żydowskiego, Maurycy Gottlieb, czy wreszcie poeta Kazimierz Wierzyński. To właśnie pokazuje bogactwo i różnorodność tej spuścizny kulturalnej, do której mogą nawiązać badacze. Drohobycz jest także siedzibą prężnie rozwijającego się uniwersytetu.

My, niżej podpisani, domagamy się aby:

- mając na uwadze tło historyczne tego zamierzenia, rządy Niemiec, Austrii, Polski, Ukrainy i Izraela, z naciskiem dążyły do utworzenia takiego centrum

- podjęto konstruktywny dialog z miejscem pamięci Yad Vashem w Jerozolimie

- freski Brunona Schulza znalazły się w miejscu, w którym powstawały. Stanowiłoby to także okazję do wyeksponowania przygotowanej przez Benjamina Gesslera hipotezy dotyczącej samego procesu powstawania malowideł, sugerującej że były one odzwierciedleniem Shoah w Drohobyczu. Ekspozycja umożliwiłaby pełną ocenę merytoryczną, jak również z punktu widzenia historyka sztuki.

Chcieliśmy także zaproponować, aby każde z państw fundowało trzy 12-miesięczne stypendia dla osób, które byłyby w stanie, współpracując z uniwersytetem w Drohobyczu, podjąć dialog z uczonymi z całego świata i w ten sposób stworzyć solidne podstawy dla funkcjonowania Domu Spotkań Brunona Schulza. Konkretne zamierzenia, które narodziłyby się w tym pierwszym okresie, powinny być jeszcze przez dalsze dwa lata finansowane.

W praktyce oznacza to:

1. Powstanie stowarzyszenia założycielskiego, ewentualnie fundacji, z międzynarodowym gremium kuratorów, do którego będą należeć osobistości z obszaru kultury żydowskiej, nieżydowskiej, ukraińskiej, polskiej i niemieckiej, którym dziedzictwo kulturowe okolic Drohobycza nie jest obojętne. Należy od początku zaangażować w owe plany władze i stowarzyszenia kulturalne. Akceptację dla tego projektu od rządu Ukrainy będzie tym łatwiej pozyskać, że będzie on współtworzony przez miejscowe władze miejskie i regionalne.

2. Poszukiwanie i zaplanowanie nieruchomości, w której stowarzyszenie czy też fundacja miałyby swoją siedzibę, a w której później centrum im. Brunona Schulza znalazłoby swe miejsce. Przy czym priorytetowo należałoby potraktować tutaj willę przy ul. Tarnaws'koho 14 w Drohobyczu, przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów dotychczasowych mieszkańców. Dopuszcza się również znalezienie innego równorzędnego lokalu.

3. Przy finansowaniu tego projektu należy zwrócić uwagę nie tylko na koszty pozyskania lokalu i mieszkań zastępczych, prace konserwatorskie i remontowe, lecz także na koszty utrzymania obiektu (prąd, ogrzewanie, woda, wywóz śmieci, ochrona) oraz personelu. Koszty personelu będą zależeć od stopnia wykorzystania obiektu. Jednak już w tym wstępnym stadium należałoby zatrudnić co najmniej 2 - 3 osoby (dyrektor, administrator, dozorca). W miarę zwiększającego się wykorzystania należałoby zwiększać także liczbę personelu.

Dzięki współpracy z uniwersytetem w Drohobyczu oraz lokalnymi stowarzyszeniami kulturalnymi, ich pracownicy mieliby swój udział w kształtowaniu i realizacji programu kulturalnego.

 

Podpisano:

 

Nazwisko / Zawód / Funkcja           

 

1)         Benjamin Geissler, Director and discoverer of the Schulz murals

2)         Jerzy Ficowski, pisarz, Warszawa

3)         Prof. Dr. Phil. Frank Golczewski, Hamburg University - Dept. of East-European History

4)         Marek Podstolski, Administrator of the estate and last relative of Bruno Schulz, Köln

5)         Günter Grass, writer, Nobel prize

6)         Padraic Kenney, Professor of History; Director, Central and East European Studies; University of Colorado, Boulder

7)         Prof. Claudio Magris, Schriftsteller und Publizist, Trieste, Italia

8)         Krzysztof Czyżewski, President Borderland Foundation, Sejny, Poland

9)         Dr. Dieter Bingen, Direktor des Deutschen Polen-Instituts, Darmstadt  

10)      Fred Gehler, Festivaldirektor, International Leipzig Festival for Documentary and Animated Film

11)      David M. Luebke. Associate Professor, Department of History, Department of Germanic Languages and Literatures, University of Oregon, Eugene

12)      Prof. Dr. Bogdan Osadczuk-Korab, emeritierter Prof. für osteuropäische Geschichte FU Berlin, und Publizist

13)      Denise V. Powers, Assistant Professor of Political Science, University of Iowa

14)      Marianne Brentzel, Autorin, Dortmund

15)      Ulrich Lampen, Regisseur, Strasbourg

16)      Klauspeter Sachau, Grafiker (Dortmund)

17)      Prof. Jerzy Jarzębski, polonista z Uniwersytetu Jagiellońskiego (Kraków)

18)      Prof. Dr. Siegfried Zielinski, Professor für Kunst- und Medienwissenschaften, Kunsthochschule für Medien, Köln

19)      Marguerite Feitlowitz, Literature Faculty Bennington College, Bennington, VT

20)      Tuhviah Friedman, Institute of Documentation in Israel for the Investigation of Nazi War Crimes Haifa, Israel

21)      Agnieszka Kijowska, art conservator, Warsaw, Poland

22)      Shlomit Gorin, Consumer Advocate, San Francisco, USA

23)      Michael Banos, Ortvereinsvorsitzender ver.di, Michael Banos, Fachbereich Medien und Kunst, Dortmund

24)      Dorothee Lottmann-Kaeseler, director, Active Museum Of German Jewish History In Wiesbaden, (Aktives Museum Spiegelgasse für Deutsch-Jüdische Geschichte in Wiesbaden e.V.)

25)      Laurie Koloski, Assistant Professor of History, College of William & Mary, Williamsburg, VA, USA

26)      Hans Burkhard, Schlichting, Chefdramaturg (SWR Hoerspiel ), Badaen Baden, Germany

27)      Michael Graubart, composer, lecturer and writer (and was a refugee from Austria in 1938), London, UK

28)      Patricia Reimann, Munich, Germany

29)      Krzysztof Gierat, Festival Director, Cracow Film Festival, Poland

30)      Dr Mira Salska-Bünsch, Journalistin, Hamburg, Germany

31)      Edwin Langberg, PhD, former Schulz-student, New York, USA

32)      Barbara Wozniak, Foto-designerin, Dortmund, Germany

33)      Keith Griffiths, Independent Film Producer, UK

34)      Jocelyne Gervais, Montréal, Québec, Canada

35)      Helmut Weiss, Stellvertretender Bezirksvorsitzender ver.di, Dortmund, Germany

36)      Brothers Quay, Filmmakers

37)      Suzanne Robert, writer, Montréal, Quebec, Canada

38)      Gilles Parent, Montréal, Quebec, Canada

39)      Sandra Ewers, Warszawa, Poland

40)      Natalka Filevych, Curator of Bruno Schulz Murals Exibishion in Lviv, Galery of Arts, Lviv, Ukraine

41)      Alfred Schreyer, former Schulz-student, Drohobycz, Ukraine

42)      Wolodymyr Kaufman, Kuenstler, Lwiw

43)      Wolodymyr Kostyrko, Kuenstler, Lwiw

44)      Jurko Koch, Kuenstler, Lwiw

45)      Prof. Marija Subryc'ka, Vize-Rektorin, Uni Lwiw

46)      Jewhen Sacharow, Charkiwer Menschernrechtengruppe, "Memorial", Charkiw

47)      Andrij Mokrousow, exekutiver Redakteur, Zeitschrift "Krytyka", Kiew

48)      Dr. Maksym Stricha, Schriftsteller, Mathematiker, Kiew

49)      Krzysztof Penderecki, Composer, Krakow, Poland

50)      Walter Mossmann, Autor, Freiburg/Lwiw

51)      Kateryna Botanova, art critic, Mirror Weekly, Kyiv

52)      Andriy Bondar, writer, Kyiv

53)      Mariya Tytarenko, Journalist, Lviv

54)      Mykola Rjabczuk, Publizist, Kyiv

55)      Prof. George G. Grabowiecz, Harvard University, Cambridge, MA, Review "Krytyka", Kyiv

56)      Prof. Michal Pawel Markowski, Professor of Polish Literature, Uniwersytet Jagiellonski, Krakow, Poland

57)      Maria Hutsylo, Studentin, Justus-Liebig-Universität, Gießen, Germany

58)      Dr. Johann Biedermann, Akademischer Oberrat, Justus-Liebig-Universität, Gießen, Germany

59)      Norbert Ludwig, freier Journalist, Dolmetscher, Osnabrueck, Germany

60)      Grzegorz Linkowski, director, Lublin Film Festival "Rozstaje Europy", Poland

61)      Dr. Elżbieta Foeller-Pituch, Northwestern University, Evanston, IL, USA

62)      Carolin Gschwilm, Übersetzerin/translator, Freyung, Germany

63)      Saša Drach, journalist and antiquarian bookseller, Zagreb, Croatia

64)      Kang Tchou, East-West Comparative Hermeneuticist, Bucknell University, Lewisburg, PA, USA

 

"JI":

65)      Юрій Андрухович

66)      Тарас Возняк

67)      Тарас Прохасько

68)      Юрко Прохасько

69)      Ірина Магдиш

70)      Iван Боринський

71)      Тетяна Артушевська, Громадське Радіо, Варшава

72)      Володимир Павлів, Радіо Свобода, Варшава

73)      Віталій Пономарьов, Київ

74)      Святослав Яринич, Київ

75)      Володимир Щербаченко, голова Східноукраїнського центру громадських ініціатив "Тотальна акція на підтримку прав людини та демократії", Луганськ

76)      Тамара Трацевич, голова Ради Центру Прав Людини "Древо життя", Харків

77)      Марія Кривенко, письменниця, Львів

78)      Галина Томків, Львів

79)      Микола Яковина, перекладач творів Б.Шульца на українську, Київ

80)      Iгор Кравцiв, газета "Молодий буковинець", Чернівці

81)      Вадим Пелех, радiо "Буковина", газета "Доба", Чернівці

82)      Ярина Боренько, Львів <www.dialog.lviv.ua/schulz>

83)      Олесь Савенок, Інформаційно-консультативний жіночий центр, Київ

84)      Олена Суслова, Інформаційно-консультативний жіночий центр, Київ

85)      Андрэй Хадановіч, Менск, Беларусь

86)      Наталя Яковенко, професор НУ “Києво-Могилянська Академія”, Київ

87)      Олесь Пограничний, Львів

88)      Андрій Садовий, директор інституту розвитку міста, Львів

89)      Інна Булкіна, Київ

90)      Мирослава Прихода, викладачка ЛНУ ім. І. Франка, редактор, Львів

91)      Дмитро Редько, журналіст, політолог

92)      Юрій Демкович, Львів

93)      Олег і Зоряна Рибчинські, Львів

94)      Орест Друль, Львів

95)      Андрій Шкраб'юк, Львів

96)      Артем Замоцний, німецький культурний центр Ґете-Інститут у Києві

97)      Олег Хавич, Інститут розвитку м. Чернівці

98)      Branislava Stojanović, Beograd <www.brunoschulz.prv.pl>

99)      Володимир Федина

100)  Юрій Іванів, Львів

101)  Кірыла Ільніцкі, Менск

102)  Оксана Горелик, журналіст, Львів

103)  Юлія Сердюкова, Міжнародний кінофестиваль "Молодість", Київ

104)  Денис Іванов, Міжнародний кінофестиваль "Молодість", Київ

105)  Марина Шух, Міжнародний кінофестиваль "Молодість", Київ

106)  Jaroslaw Hrycak, Historiker, Prof. Leiter Institut für Geschichtsstudien, Uni Lemberg

107)  Olena Turianjska, Künstlerin (Lwiw)

108)  Andrzej Turowski, professeur d'histoire de l'art, Universite de Bourgogne, Dijon, France

109)  Олексій Оболенський, аспірант КНУ ім. Т. Шевченка, перекладач

 

środa, 17 września 2008

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

www.brunoschulz.prv.pl